Spilioti

Apo TPITH se TPITH in 2009-2014

Home
Apospamata kai sxolia apo to podcast TA YP' OPSIN
Transcript of interview with political analyst Guzeldere on the Turkish elections of March 30 2014
Recent INTERVIEWS in Greek and English- Audio
COMMENTARY
INTERVIEWS List in Greek
INTERVIEWS List in English
Radio 2004 - 2014 CHICAGO
Radio ChicagoGreekHours
STIS DEKA?...STIS DEKA! Best of 2000
STIS DEKA?...STIS DEKA! Best of 2001
Apo TPITH se TPITH in 2009-2014
XRONOLOGIO
TA YPOPSIN aka CONSIDER THESE this week INTERNET RADIO PROGRAM
Transcript of recent interview with Prof. Jacob Kirkegaard
Transcript of recent interview with Ekrem Eddy Guzeldere
Se Kouventa na Vriskomaste: Articles published in OMOGENEIA in 2000
2001
2002
2003
2004
Selected interviews
Articles on Architecture, Art and Stage Design
STIS DEKA? STIS DEKA ! Selected Broadcasts
About Me
Older Broadcast Contents at-a-glance
Favorite Links USA
Recent Interviews
Favorite Links GREECE
http://www.spilioti.com/blog/
RADIO: STIS DEKA?...STIS DEKA! Best of 1999
Contact Me

Δύσκολο να εκφραστείς  με άρθρα, όπως τον παλιό καλό καιρό – ένα; δύο χρόνια πριν;. Τα γεγονότα εξελίσσονται γρήγορα,  ο ρυθμός τους είναι επιταχυνόμενος, ιλλιγιώδης. Ολοκληρώνεις κάτι και η ιδέα  που ήταν  αρχικά στο νού σου  έχει ήδη ξεπεραστεί.  Μπλόγκ πιά βέβαια – και ακόμα καλύτερα όταν υπάρχει η δυνατότητα  να κουβεντιάσεις  στον αέρα.  Μερικοί έχουμε ακόμα αυτή  την ευκαιρία –  αλλά αν έχεις ζήσει κύρια στην Ελλάδα, το ραδιόφωνο το έξω  από τα σύνορα έχει χαρακτήρα περίπλοκο, είναι  ο ήχος της προσπάθειας να είμαστε και εδώ και εκεί, συντηρητικοί μαζί και προοδευτικοί,  σε σχέση αντιφατική με την παράδοση, με σπόνσορες  μαζί και ελευθερία – και με την απόσταση  ένα φίλτρο που  πότε ξεκαθαρίζει και πότε θαμπώνει την αντίληψη. Για πόσα χρόνια ακόμα; Δεν έχουμε τον...χρόνο να αναρωτηθούμε.

‘Ακουσέ μας τρεις  το μεσημέρι  ελληνική ώρα κάθε Τρίτη, live. Για τις προηγούμενες Τρίτες, πήγαινε στη βάση της σελίδας

http://greekradio.dyndns.org:8888/website/AudioArchives.html

μιά ώρα μέσα στο πρόγραμμα.

9 Ιούλη 2011

Καιρός  που δεν μπορούσα να γράψω. Και μόλις πριν από λίγες μέρες συνειδητοποίησα ότι αυτή η συγκεκριμένη περιπέτεια της Ελλάδας έχει σκιάσει όλα τα ενδιαφέροντά μου για θέματα διεθνή και αμερικάνικα. Είναι κάτι λίγο σαν να καίγεται το σπίτι σου και εσύ να έχεις το μισό νού σου στην καταστροφή και τον άλλο μισό να παρακολουθείς τι γίνεται στην πέρα γειτονιά.

Και δεν είναι ότι πολλοί, πάρα πολλοί, έχουν να προτείνουν τόσο λίγα – γιατί αυτό παλι δεν ξανάγινε...

Είναι αυτή η αίσθηση ότι, ακόμα και για τους χειρότερους εγκληματίες, κάπου πρέπει να υπάρχει ένα τέλος στην προσβολή. Οι τιμωρίες και  οι καταδίκες έχουν αρχή και διάρκεια. Εδώ, επειδή ο τύπος της τιμωρίας είναι άγνωστος ακόμα, η προσβολή έχει γίνει τιμωρία ατέρμονη.  Καταλαβαίνω τα σενάρια συνωμοσίας. Καταλαβαίνω την οργή άλλων λαών που δεν  τους έχουν εξηγήσει τα οφέλη τους  από τις συναλλαγές με φτωχές,σπάταλες χώρες. Καταλαβαίνω την  αποκαλύψη της ευρωπαϊκής διαχειριστικής αδυναμίας  και το φόβο για το μέλλον, το προηγούμενο που η ανόητη Ελλάδα  θέτει – «Ξέρεις να κλέψεις;  Αν δεν ξέρεις, άστο καλύτερα», έλεγε μια παροιμία..

Δεν μπορώ όμως να  αντέξω την συνέχιση της ταπεινωτικής αντιμετώπισης των εκπροσώπων μιάς χώρας που απέτυχε – για οποιοδήποτε λόγο. Η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν είναι  άτομο που εκνευρίζεται, φοβάται και παραφέρεται: είναι ήπειρος – έννοια, έχει τα ανθρώπινα χαρακτηριστικά και τις αξίες που της δίνουν τα μέλη της  – και οι αξιωματούχοι που την εκπροσωπούν συνεχίζουν να χτυπούν  ένα κράτος  πεσμένο που δεν ξέρει με ποιούς όρους θα μπορέσει να ξανασταθεί στα πόδια  του. Προς παραδειγματισμό; Μέχρι πότε;

Μετά από την αρχική δυσάρεστη, πολύ δυσάρεστη έκπληξη και μέχρι να  δούμε τι  θα μπορέσουμε να κάνουμε, μέχρι να πτωχεύσουμε ή όχι, έχουμε δικαίωμα  σε μια αξιοπρεπή αντιμετώπιση. Το πρώτο σοκ των ξένων δεν είναι δικαιολογία  για συνεχή διαπόμπευση. Τώρα είναι η ώρα όπου φαίνεται η έλλειψη γενναιότητας του  τιμωρού απέναντι στον χαμένο. Τώρα είναι που χρειάζεται η ευγένεια του δημοκρατικού δικαστή Ντεγιάννη προς τον δικτάτορα Παπαδόπουλο, όταν ήρθε η ώρα της καταδίκης : «Καθήστε» του είπε, «κύριε».

Κι δεν απευθυνόταν σε κάποιον που βούτηξε τον κρατικό (βλέπε: ευρωπαϊκό) κορβανά και τό’σκασε.

Απευθυνόταν σε κάποιον που κατέλυσε μια δημοκρατία.

 

22 Φεβρουαρίου 2010

Καλή Χρονιά στην αρχή της καινούριας δεκαετίας όπου η σύγχιση βασιλεύει επίσημα, όπου το Κακό έχει πιά ενηλικιωθεί  και περιμένει με άνεση να δεί τί θα κανουν οι υπόλοιποι. Αρχή μιας δεκαετίας όπου οι παλιές συνταγές αντιμετώπισης των κρίσεων έχουν ξεπεραστεί, όπου το μεθύσι της δύναμης δεν αποκλείει την απώτατη ελευθερία της αυτοκαταστροφής. Μέρα με τη μέρα πιά –  περισσότερο από πάντα, τρόπος ζωής, το να σχεδιάσεις πιό μακρυά δεν είναι μια από τις επιλογές. Περιμένει τάχα στις κουϊντες ο κυνισμός να θριαμβολογήσει; Ϊσως όχι – ο κυνισμός ήταν μιά ιδέα, ένας όρος  του παρελθόντος και τώρα οι καινούριες ισορροπίες, είπαμε,δεν έχουν ακόμα όνομα.

Να είναι αυτή η ευκαιρία;

Καλή Χρονιά!

 3 του Γενάρη 2010

Δυσάρεστες οι καταστάσεις, με όποιου το μέρος και να είσαι - για την Ελλάδα και τα δεύτερα δεκεμβριανά λέω. Αλλά όσο και αν είμαι συμπαθούσα, μια σκέψη μένει καρφωμένη στο μυαλό μου, μια σκέψη παράπλευρη, σαν ... απώλεια, αφού άκουσα μια πραγματικά συγκλονιστική τοποθέτηση καποιων παιδιών που έλεγαν "μή ρίχνετε δακρυγόνα, μπορούμε να κλαίμε και μόνοι μας", που αγωνιούσαν για το μέλλον ( που δεν δείχνει να έχουν)....
 
Μια σκέψη που μου γεννήθηκε όταν τα άκουσα να μας κατηγορούν, εμάς τους μεγάλους ότι πάψαμε να ονειρευόμαστε:
δεν ρωτούσαν γιατί.
 
07/12/2009

The suspect, identified as Maj. Nidal Malik Hasan, opened fire at a military processing center at  Fort Hood .

Fort Hood is home to the Warrior Combat Stress Reset Program, which is designed to help soldiers overcome combat stress issues.

In June, Fort Hood's commander, Lt. Gen. Rick Lynch, told CNN that he was trying to ease the kind of stresses soldiers face. He has pushed for soldiers working a day schedule to return home for dinner by 6 p.m., and required his personal authorization for anyone working weekends. At the time, two soldiers stationed there had committed suicide in 2009 -- a rate well below those of other posts (CNN 11-06-09)

 

….ENOUGH SAID...

Hasan, 39, is a graduate of Virginia Tech and a psychiatrist ….. Hasan was scheduled to be deployed to Iraq "and appeared to be upset about that," (CNN 11-06-09)

…..ENOUGH SAID…..

Απο αφορμή τα Εξάρχεια, τα βιβλία και τον  Άδωνη: Οι αστυνομικοί τελικά πρέπει να έχουν πρόσωπο ή όχι; Πέρα από δυνατές φωνές υπέρ ή κατά, μήπως απάντηση δεν υπάρχει; Στην Ανατολή μπορούν και ζούν καθημερινά μέσα από φιλοσοφικές και θρησκευτικές αντιφάσεις - τα κακό και το καλό,  η ζωή και ο θάνατος, η προσμονή και η έλλειψη ανταπόκρισης  (βλέπε τις προσευχές τους σε θεούς που δεν απαντούν).
Σε μας,  δύσκολο: την πειθαρχία και τη χρειάζεσαι και τη μισείς - και το δυτικό μας μυαλό να αγωνίζεται να διαλέξει...
 

Impossible trap, impossible task....This is not a country , it is a group of tribes, no common leader - unless you count hatred and disappointment as one. The Taliban "state" is about to get rid of the ..quotes: it has a police, it has schools and judges, it has a VISION - a horrifying one for the rest of us but there no ideological vacuum there. Loyalty is flexible but then, this is the way Afghans fight. I guess the need for survival makes anything go - and it has for many years, and it has been successful.

Let's get out of there. Let's stop encouraging our own choices for leaders when their people do not want them. Let's consider the many faces of "democracy", let's consider the element of Time. You can't order a flower to bloom - you just can't.

Let's find a good excuse to get out of there. Now. Barack.Now.


Επτά μάρτυρες έχει το Αφγανιστάν από χτές το πρωϊ. Επτά από τους εργάτες που προσπαθούσαν να ετοιμάσουν τα εκλογικά κέντρα, ανήμερα της δεύτερης προσπάθειας να εκλέξουν πρόεδρο δικό τους - με ελπίδες ελάχιστες, με το κράτος διχασμένο, φτωχό.
Επτά άνθρωποι που αψήφισαν την πρειδοποίηση των Ταλιμπάν ότι θα σκότωναν όποιους έβλεπαν να έχει το σημάδι της ψήφου στο δάκτυλο - και βγήκαν στο προσκήνιο: πρίν έρθει η  απειλούμενη τιμωρία του ψηφοφόρου, ο ψηφοφόρος πρέπει πρώτα να υπάρξει.
Επτά νέους μάρτυρες έχει από χτές ο κόσμος.
Και δεν ξέρουμε ούτε τα ονόματά τους.
 
21.08.2009

"Ο 29χρονος Ιταλός δημοσιογράφος και συγγραφέας Ρομπέρτο Σαβιάνο,  με το μπεστ σέλλερ Γόμορρα κατήγγειλε το παρακράτος της ναπολιτάνικης μαφίας, της Καμόρρα. Σε συνέντευξή του, που έδωσε στους Times του Λονδίνου, λέει:αφήνει να ξεχειλίσει πικρία και απογοήτευση.

«Η αλήθεια είναι ότι μισώ το βιβλίο μου, το Γόμορρα. Πρόκειται για ένα καταραμένο έργο, για ένα αιώνιο αγκάθι που νιώθω μέσα στα πλευρά μου, το οποίο και με αναγκάζει να ζω με τρόπο απερίγραπτο» υπογραμμίζει ο συγγραφέας.

Παρά το ότι οι πωλήσεις ξεπέρασαν τα δυο εκατομμύρια αντίτυπα και το γεγονός ότι το Gomorra έχει μεταφραστεί σε 40 γλώσσες, ο νεαρός Ιταλός διανούμενος που θεωρείται πλέον ένα ισχυρότατο σύμβολο κατά του οργανωμένου εγκλήματος, ζει εδώ και τρία χρόνια υπό διαρκή αστυνομική προστασία και ουδείς γνωρίζει το πρόγραμμα και τις μετακινήσεις του.

Πολύ συχνά, όπως αναφέρει η ιταλική εφημερίδα La Repubblica, αναγκάζεται να νοικιάζει μικρά διαμερίσματα σε απόκεντρες περιοχές, διότι θα ήταν αδιανόητο να διαλέξει σπίτι σε κάποια κεντρική συνοικία και να φυλάσσεται διαρκώς από πέντε καραμπινιέρους.

Κάθε τι απλό, από τις διακοπές μέχρι μια πίτσα μαζί με φίλους σε ένα καθημερινό εστιατόριο, μετατρέπεται σε πρόβλημα, λέει.

Στο άρθρο των Times ο Σαβιάνο, γεννημένος στην Νάπολη και πτυχιούχος της Φιλοσοφικής, δεν κρύβει και μια ακόμη αδυναμία του:

«Φοβάμαι τη συνεχή δραστηριότητα της Καμόρρα, που προσπαθεί να με συκοφαντήσει και να σπιλώσει το όνομά μου, όπως έκανε και με δεκάδες άλλους Ιταλούς που προσπάθησαν να την πολεμήσουν. Ένας καταρράκτης από λάσπη, που κινδυνεύει να παρασύρει και τα μέσα ενημέρωσης» λέει ο ίδιος." (Απόσπασμα από το in.gr)

....Αυτό είναι το κόστος. Που ποικίλλει, από περίπτωση σε περίπτωση, από χώρα σε χώρα. Και όποιος αποφασίσει να σηκώσει το παραπέτασμα, ίσως πρέπει να αποφασίσει ότι μπορεί και να μην κερδίσει - και το χειρότερο: η προσωπική του ιστορία να είναι αποτρεπτική όποιου άλλου φιλόδοξου, τίμιου σχεδίου να πεί κανείς την αλήθεια.

"Γιατί αυτό, έτσι είναι..."

Μιά μπύρα να πιούν οι τρείς τους κάλεσε ο Ομπάμα τον μαύρο καθηγητή που κουβάλησε άρον-άρον στο τμήμα υπερευσυνείδητος αστυνομικός όταν τον είδε να προσπαθεί να ξεκλειδώσει βράδυ το ..σπίτι του, μαζί με τον περί ού ο λόγος αστυνομικό. Η απομυθοποίηση μιάς κατάστασης σε κρίση είναι ο σίγουρος τρόπος να την αποδυναμώσεις. Έχει διαίσθηση και χιούμορ ο πρόεδρος, η μπύρα θα γράψει σίγουρα ιστορία και είναι ένα ακόμα δείγμα της φρέσκιας ματιάς στα πράγματα, αυτής που έκανα τον κόσμο να τον ψηφίσει – αλλά και να τον μισήσουν αρκετά περισσότεροι (τα «χτυπήματα» στα ρατσιστικά sites είχαν αυξηθεί σημαντικά παραμονές και επόμενες των εκλογών.)

Βέβαια η Αμερική είναι ενάμισι αιώνα μπροστά  από το στάδιο που ζούν τώρα οι ευρωπαϊκές χώρες - και πάλι, η ιστορία του ρατσισμού (ευθέως και αντίστροφου αλλά κυρίως ευθέως) είναι  ασύλληπτη σε σκληρότητα, φοβία και στενοκεφαλιά.

Σε μας τα πράγματ μόλις αρχίζουν να λέγονται με το όνομά τους. Για μπύρα ούτε συζήτηση αλλά το ποτάμι δεν γυρίζει πίσω.

Άντε και στα δικά μας (κάπου στην επόμενη πεντηκονταετία , αρκετή πίκρα αργότερα...)

It is a long article in Harper'smagazine June 2009 issue. Read it. 

Barack Hoover Obama:
The best and the brightest blow it again
By Kevin Baker

".....
Obama should not deceive himself into thinking that such interest-group politics can be banished any more than can the cycles of Wall Street. It is not too late for him to change direction and seize the radical moment at hand. But for the moment, just like another very good man, Barack Obama is moving prudently, carefully, reasonably toward disaster."

The articel explains what "seizing the radical moment at hand" means.

It's Cavafy all over again: the day of YES or NO (when you will regret whichever you choose for the rest of your life).

What will Obama do/ Could he/Should he choose for us? Maybe this is what voting means after all...


«Αν υπάρχει ένα παράδειγμα για το ότι  οι στρατιωτικές ενέργειες  δεν είναι  αρκετές για να κερδίσουμε ένα πόλεμο , αυτό είναι η περίπτωση της Ρωσίας που είχε στείλει πάνω από 125.000 στρατιώτες. Οι  Αφγανοί πρέπει να πιστέψουν ότι είναι ο δικός του πόλεμος και η δική τους κυβέρνηση, με όλα τα ελαττώματτά της αλλά,  δημοκρατικά εκλεγμένη. Θα είμαστε σύμμαχοι και εταίροι. Εάν φανούμε και εκεί σαν κατακτητές , έχουμε χάσει.» (Ρόμπερτ Γκαίητς, Υπουργός  Άμυνας  ΦΑΡΗΝΤ  ΖΑΚΑΡΙΑ, Κυριακή 4 Μαίου 2009)

ΠΡΕΠΕΙ να πιστέψουν  ...

Κυριακή 4 Μαϊου 2009

“The pirates had the age of my sons,” says the rescued captain, back from his ordeal as a hostage of the Somali pirates.

 Yes, there are laws in place against piracy and kidnapping that will be dusted to apply in the trial against the Somali  boy whose age we don’t know. So maybe the age doesn’t matter - teenagers have been tried as adults before, depending on the seriousness of the crime.

Or maybe it does matter: the pirates have been idealized by the young of their villages – the captured  Somali  is one of them.

The  process took roots while we were not looking,because we were not wise  enough to anticipate the action coming from  the conditions of extreme poverty.  For years, the Somalis were watching  ships  carrying and contributing  to the wealth of others pass close to their coast. Until they made up their minds – they  just reached out and reaped  what they needed. And it felt good. It helped them survive – and later it helped them get rich – and It gave them back dignity among their own. So they did it again. And again. And again.

This is one more war , not simply against a state, but as Syria’s Assad said some time ago “against a state of mind”. And here is the challenge: we have to invent or remember  ways  to fight  it.

18-04-2009

 “Their “ names will not be turned over unless assured they will not be made public, says Edward Liddy, head of AIG, to Rep.Barney Frank , D-Mass.

It’s been “they” since the scandal of the $165 million bonus.

Yes, “they” had a contract. Yes, we have to be careful when we overturn decisions and rules, things can spiral out of control. But no contract is respected at war and all wars are about survival.

Some of “them” have started to return the money.  The government pressured, threatened to reconsider the remaining bailout amount, N.Y. Attorney General  is preparing for a subpoena– the government  should  not have to do that.  There are times, maybe once in a lifetime, when even if the book of law says  “you have the right to..”, you should walk away.

I don’t want to know who “they” are. It has better remain that way – especially after they return the money – the retention money also given to some of “them” – eleven -who   had already left the company.

I don’t want to know who “they” are .I don’t want greed to get still another face.

March 18,2009.

Χωρίς να απολογείται, το έγγραφο του αμερικάνικου προϋπολογισμού, ανακοινώνει το τέλος μιάς εποχής, δηλώνοντας: ‘Τα τελευταία οκτώ χρόνια διέψευσαν  αναεπίστρεπτα την φιλοσοφία των trickle-down economics – ότι οι φοροαπαλλαγές, τα κέρδη εισοδήματος και η δημιουργία πλούτου ανάμεσα στους πιό εύπορους θα κατόρθωναν να φτάσουν κάτω, στη μεσαία τάξη.» (Chicago Tribune, Feb 27,2009)

Είναι η προς τα αριστερά στροφή του Ομπάμα που τρόμαξε ακόμα και εκείνους τους συντηρητικούς Δημοκρατικούς  που πείστηκαν  να υποστηρίξουν το πλάνο του των $787 στη Βουλή.

Τα ευπορώτερα στρώματα θα επωμισθούν περισσότερα: και οι πρώτες αντιδράσεις είναι  ότι αυτό θα επηρεάσει την  επιχειρηματική δυναμικότητα τους. (Chicago Tribune, March 1).  Η ιστορία όμως είναι με το μέρος του Ομπάμα: το αμερικάνικο θαύμα συνέβαινε όταν η μεσαία τάξη κέρδιζε περισσότερα. Η κυβέρνηση δείχνει να μπορεί νας υποκαταστήσει βοήθεις όπως τα φοιτητικά δάνεια, καλύτερα και φθηνότερα από τα ιδιωτικά. Βραχυπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα προγράμματα – και εγκαίνια μιάς νοοτροπίας για ποιοτική ζωή.

Είναι αυτό που χρειάζεται άμεσα; Είναι ΚΑΙ αυτό. Τό όραμα είναι το όχημα που έχει φέρει τους ανθρώπους χιλιόμετρα και χρόνια μπροστά – που τους δίνει  το οξυγόνο  για να λειτουργήσει η σκέψη τους, να αποτινάξει το μούδιασμα του πανικού και να ψάξει για νέες, προσωρινές λύσεις δουλιάς, μέχρι τα πράγματα να είναι καλύτερα – μέχρι η περίθαλψη να είναι σωστή (NY Times March 1).

Φιλόδοξα σχέδια μέσα σε μια πραγματικότητα χωρίς προηγούμενο – και αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό: στηνμεγάλη Depression, δεν υπήρχαν ασφάλειες καταθέσεων, ασφάλεια ανεργίας και δυνατότητα της κυβέρνησης να διαθέσει τόσα χρήματα , ακόμα και αν έπρεπε να τα τυπώσει.

Στους αριθμούς βλέπουμε να απειλείται το κέρδος ορισμένων χώρων: και η διαφορά ίσως είναι στο ποσοστό του κέρδους: 120% μπορεί να είναι κέρδος, 200% είναι αισχροκέρδεια – κυρίως όταν το επιπλέον δεν επιστρέφει κατά κανένα ποσοστό στη βάση που το παρήγαγε.

Κόστος νέας πολιτικής;  Μεγάλο.

Αξία;  Ανεκτίμητη.

3 Μαρτίου 2009

Και καλά, πέρα από τα πρώτα αυθόρμητα γέλια  με την δεύτερη απόδραση, σκέψεις  επιστρέφουν σιγά-σιγά: «Αυτό θα ξαναγίνει», είπε ο κρατούμενος Σταματάκος.

Μπορείς να κρατήσεις ένα ποτάμι να μην τρέξει στην κοίτη του; Μπορείς να ακούς τη βοή των απέξω και  να μην ανακαλύπτεις μέσα  σου δυνάμεις ανίκητες , τόσο όσο να σε περάσουν άυλα μέσα από ύλη, μέχρι να  ξαναγίνεις κύριος του εαυτού σου ή  να χάσεις  το κέλυφος το ανθρώπινο που δεν έχει άλλη χρησιμότητα παρά να σκεπάζει την ελευθερη βούληση;

Εγκληματίας , ναι.  Αλλά η ανάγκη για ελευθερία δεν δικάζει.  Απαιτεί ικανοποίηση.

Εμείς οι απέξω ας προσέξουμε να αμυνθούμε.

Σκέψεις επιστρέφουν σιγά σιγά.

Πώς να είναι άραγε να σχεδιάζεις φυλακές; Πώς να είναι να σχεδιάζεις, στην Αμερική, το θάλαμο της εκτέλεσης; Πώς μπορεί ένα χέρι να σχεδιάσει τον Διακόπτη – και ένα άλλο χέρι να τον ανοίξει;

Σκέψεις επιστρέφουν σιγά σιγά.

Αν είχε βλάψει εναν άνθρωπό μου,  δεν θα υπήρχαν σκέψεις – θα υπήρχαν μόνο συναισθήματα:  εκδίκηση, τιμωρία. Εκεί χρειάζεται το κράτος, η αστυνομία, το δικαστήριο, η φυλακή – για λίγο ή για πολύ: για την τιμωρία , για την προστασία, όχι για την εκδίκηση.

Εκεί χρειαζόμαστε την Ανατολή: όπου η παραδοχή της συνύπαρξης του καλού και του κακού σε ένα  θεσμό, δεν φέρνει σύγχιση, όπου είναι μέρος της πρακτικής καθημερινής ζωής.

«Αυτό θα ξαναγίνει»

Στα δικά μας,  ό,τι πλησιάζει πιό κοντά  έρχεται από τη «Λωξάντρα», γέφυρα ανάμεσα σε ανατολή και δύση, στις απαλές σελίδες του βιβλίου:

«Γιατί αυτό, έτσι είναι.»

Φεβ.24

"Στην Ιαπωνία," είπε η ανταποκρίτρια του National Public Radio στο Τόκιο την περασμένη εβδομάδα "δεν θα δείς τους ανθρώπους να κατεβαίνουν στους δρόμους σε διαδήλωση για την κατάσταση της ανεργίας. Αντίθετα, σηκώνονται κάθε πρωϊ όπως πάντα, ντύνονται με το κουστούμι τους, παίρνουν τον χαρτοφύλακά τους και πηγαίνουν κάτω στην πόλη, όπου κάθονται στο πάρκο σε ένα παγκάκι, μέχρι να έρθει η ώρα που κλείνουν τα γραφεία για να γυρίσουν στο σπίτι τους.
Δεν θέλουν να καταλάβουν οι γείτονες ότι δεν έχουν πιά δουλειά..."
 
Παράξενες ανατολίτικες καρδιές που αιμορραγούν διαφορετικά. Ευαισθησίες που στη Δύση λέγονται "ανοησίες" και σ' εκείνους ¨αξιοπρέπεια"...
Και από την άλλη πλευρά του ωκεανού, πανικόβλητοι οι Δυτικοί να προσπαθούν να δαμάσουν καταναλωτικές συνήθειες δεκαετιών με χέρια γυμνά, ανίσχυρα.
 
Κραυγές με ήχο και χωρίς - σε εποχές ενός πολέμου που μαινόταν υπόγεια για χρόνια και τώρα απλά, προχώρησε μπροστά και είπε το όνομά του - με αριθμούς και τις άπειρες φυσιογνωμίες της απληστίας.
 
Φεβ.20, 2009

Enter supporting content here

"Caminante, no hay camino, se hace camino al andar."
"Διαβάτη, δέν έχει δρόμο: το δρόμο τον φτιάχνεις περπατώντας"